Komentarze (2)
Zastanawiam się czy kiedyś nie trafisz za te kraty sądząc po twoich wypowiedziach i teoriach jakie publikujesz. Parę wypowiedzi wcześniej napisałeś że 150° to jest normalna temperatura pracy kolektora. Tak niestety nie jest ze względu na fakt że jest to sporo powyżej temperatury wrzenia glikolu. Dlatego zapytałem cię o to czy zdajesz sobie z tego sprawę i wiesz coś na ten temat.
No a co ty zrobiłeś? Odbiłeś piłęczką tym samym pytaniem do mnie. W bardziej idiotyczny sposób się nie dało.
Ponawiam więc puytanie. Jaka jest temperatura wrzenia glikolu, np. 39% roztworu Ergolid pod ciśnieniem 2bar.
Czekam na odpowiedź i napisz jak to się ma do 150° normalnej temperatury pracy kolektora jak to określiłeś.
To sobie zobacz teraz ile kosztuje obecnie Sorel TDC3 w trzema czujnikami PT1000. Taki sterownik mam ja, ale kupiony po znajomości bardzo tanio za 450zł.
A gdyby co, to obecnie mało kto bawi się w układy termistorowe. Ci co budują swoje kolektory samodzielnie, wiedzą że ich kolektory nie zdołają osiągnąć temperatur stagnacji 270°. Mało tego, nawet 170 nie osiągają. Bo to są kolektory płaskie. Wobec powyższego zadowalają się z powodzeniem sterownikami na przetwornikach temperatury Dallas.
Zresztą jakbyś przeglądnął parametry róznych kolektorów to byś też zauważył że w płaskich fabrycznych, temperatura stagnacji nie przekracza 230° ale w naszej strefie geograficznej raczej nie przekroczysz 190°.
Zauważ że ciśnienie robocze w układzie to około 2bar. Pomińmy już sprawę doboru ciśnienia wstępnego ze względu na wysokość między naczyniem wzbiorczym a kolektorem. No i właśnie doszliśmy do naczynia wzbiorczego, którego zadaniem jest pochłanianie nadmiaru cieczy która się rozszerzyła termicznie, a więc poniekąd zadaniem jest utrzymanie nadal zbliżonego ciśnienia. Prawidłowo dobrane naczynie i jego cisnienie wstępne poduszki powietrznej gwarantuje że ciśnienie w normalnym trybie pracy nie powinno znacznie wzrostać. U mnie przykładowo z 2bar na zimno wzrasta do 2,2bar przy temperaturze glikolu 110°. Dopiero awaryjne sytuacje jak niekontrolowany spadek ciśnienia w poduszce powietrznej w wyniku uszkodzenia naczynia albo zagotowanie sporej objętości glikolu spowoduje dalszy wzrost ciśnienia ale wtedy przy ciśnieniu 3bar zaczyna działać zawór bezpieczeństwa wyrzucając nadmiar poza instalację. Zauważ że zadaniem zaworu bezpieczeństwa jest otwarcie się w ostateczności gdy zawiedzie naczynie wzbiorcze. Otwarcie często może być przyczyną oparzeń przypadkowo przebywających w pobliżu osób. Dlatego też UE wprowadziła nowe dyrektywy ostrzejszego doboru naczyn wzbiorczych o większych pojemnościach niż do niedawna były stosowane i to nie tylko w systemach solarnych ale ogólnie.