centrale klimatyzacyjne

 Od blisko 90 lat upowszechnił się najbardziej klasyczny zestaw sekcji funkcjonalnych central klimatyzacyjnych. Z reguły składają się nań następujące komory:

Najbardziej    wszechstronną spośród nich jest komora zraszania. Pozwala kierować kilkoma   różnym zmianami   stanu   powietrza poddanego obróbce w centrali klimatyzacyjnej.    Jednakże, pomimo swojej wszechstronności, kwalifikuje się o na do stosowania niemal wyłącznie w klimatyzacji przemysłowej o stosunkowo dużej tolerancji dla parametrów nawiewu.
Poniższy opis techniczny komory zraszania stanowi kompilację materiału z kilku podstawowych, dostępnych u nas pozycji literatury przedmiotu.

Komora zraszania -  płuczka powietrza
Pojęcie "płuczka powietrza" oznacza wymiennik ciepła, w którym, w odróżnieniu od wymienników przeponowych, powietrze styka się bezpośrednio z przepływającą lub rozpyloną wodą. Powietrze przechodzące przez komorę może zostać schłodzone lub ogrzane, nawilżone lub osuszone -w zależności od tego, jaką temperaturę ma woda wchodząca z nim w kontakt.
Procesy te ilustruje wykres: zmiana stan u powietrza zachodzi wzdłuż prostej przechodzącej przez punkt określający początkowe parametry powietrza (A) oraz przez różne punkty określające stan nasycenia powietrza w temperaturze równej temperaturze wody. Zmiany stanu powietrza (przy wielkich ilościach wody) przebiegają, w zależności od temperatury wody, w sposób następujący:

Tak szeroki zakres możliwości uzdatniania powietrza w komorach zraszania spowodował ich powszechne wykorzystanie w urządzeniach klimatyzacyjnych, a spośród procesów obróbki powietrza w   komorze zraszania największe zastosowanie dotyczy nawilżania i ochładzania powietrza w procesie przemiany adiabatycznej stanu powietrza. I chociaż nazwa urządzenia „płuczka powietrza" sugeruje co innego, to przemywanie (przepłukiwanie) powietrza lub oczyszczanie go ma miejsce tylko w nieznacznym stopniu.

Najczęściej stosowane są komory dyszowe o długości od 1,5 do 3 m. W komorach tych woda rozpylana jest za pomocą dysz w strumieniu przepływającego powietrza. Dyszowa komorę zraszania stanowią: zbiornik wody i obudowa, zwykle wykonane z ocynkowanej blachy stalowej albo z tworzywa sztucznego, oraz pompa. Tylko w bardzo dużych urządzeniach zbiornik wody i obudowa komory wykonane bywają z betonu. Wysokość zbiornika wody wynosi od 3 do 5 m. Zbiornik posiada przelew, spust wody oraz przyłącze wodne z zaworem pływakowym, słupce do uzupełniania odparowywanej wody. Ponad zbiornikiem znajduje się prostopadłościenna obudowa, wyposażona w pokrywę i króćce do przyłączenia kanałów powietrznych (wlot i wylot). Najczęściej powietrze przepływa przez obudowę w kierunku poziomym, z prędkością od 2,5 do 3,5 m/s. Pompa obiegowa, zasysająca wodę w zbiorniku, umieszczana jest obok komory zraszania. We wnętrzu obudowy zamontowane są dysze zraszane w jednej lub w dwu płaszczyznach. Do dysz tych doprowadzona jest woda za pośrednictwem kolektorą i przewodów rozprowadzających.